II#15

Pięć dni później wrócił Wojtek. Wiem, że jego mama prosiła go aby przedłużył swój pobyt dopóki nie będę gotowa. Byłam jej wdzięczna. Aczkolwiek nie czułam się gotowa na jego powrót w żadnym razie. Owszem z pozoru wszystko układało się pomyślnie, ale w środku mojej głowy panował chaos nie do opisania i poskładanie go w tak krótkim czasie nie było możliwe.

Nasze spotkanie trwało krótko. Wojtek czuł ogromne poczucie winy i nie potrafił tego ukryć. Wiedziałam po nim jak bardzo żałuje, jak mi się przygląda, ale nie zrobił żadnego ruchu w moją stronę. Nie próbował przepraszać, ani nic z tym rzeczy. Z jednej strony byłam mu za to wdzięczna, bo wiedziałam, że tylko by mnie rozzłościł, a z drugiej czułam ogromną pustkę w sercu i żal, że nie próbował. Ustaliliśmy podział opieki na Mają. Nie miałam samochodu więc ciężko byłoby mi ją wozić do przedszkola w związku z czym noce miała spędzać u niego, a popołudnia u mnie. Weekendy mieliśmy dzielić w zależności od tego czy zespół miał jakiś koncert. To nie było łatwe. Z wszystkiego co nas kiedyś łączyło zostało tylko to dziecko, którym teraz musieliśmy się dzielić. Tak właśnie wyglądała miłość połamana na kawałki.

Zasypiając w nowym, pustym jeszcze mieszkaniu nie potrafiłam przestać o tym myśleć. Chodź wiedziałam, że rozpamiętywanie nic nie da, będzie tylko rozdzierało ranę nie potrafiłam zmienić toku myśli. Jednego byłam pewna miłość do Wojtka przekraczała granice mojego rozumowania. Odcinałam od niej łodygi, ale korzeń tkwił głęboko w moim sercu. Pozostało mi mieć nadzieję, że niepielęgnowany w końcu zwiędnie. Bolało, ale ból był jednostajny, powoli przyzwyczajałam się do niego i wiedziałam, że jakoś muszę nauczyć się z nim żyć. On już nigdy nie sprawi, że zaboli mocniej!

Długo się zastanawiałam czy powinnam zadzwonić do Tomka. Kilkakrotnie wykręcałam jego numer by zaraz go skasować. Nie byłam pewna co tak naprawdę chcę mu powiedzieć. Nie chciałam kolejny raz potraktować go jak plaster na całe zło, by potem go oderwać i wyrzucić, choć nie odzywając się do niego właśnie tak mógł to odbierać. Nie byłam pewna swoich uczuć. Postanowiłam dać sobie więcej czasu.

Kilka dni później wracałam z pracy gdy usłyszałam znajomy głos.

– Julia?! – krzyknął. Odwróciłam się w jego kierunku.

– Torres! – odkrzyknęłam radośnie. Przedzierał się przez tłum i po chwili złapał mnie w pasie, witając się.

– Nie wierzę, że cię widzę. Tak miło cię zobaczyć.

– Ciebie również. – Uśmiechnęłam się uwalniając się z jego uścisku.

– Jak się trzymasz? Wozzo nabiera wody w usta gdy któryś o ciebie pyta. Nie wspominając o Tomsonie – paplał wesoło jakby chodziło o jakąś najzwyczajniejszą głupotę. – Mogłaś chociaż zadzwonić.

– Przepraszam. Miałam dużo na głowie – usprawiedliwiłam się.

– Musimy się wszyscy koniecznie spotkać i pogadać. Jak za starych, dobrych czasów.

– Nie wiem czy to dobry pomysł. – Zaprotestowałam przewracając oczami. Już ja dobrze wiedziałam jak takie spotkania się kończą!

–  To jest bardzo dobry pomysł!

– Sama nie wiem – wahałam się.

– Bez gadania! Zwołuję jutro wszystkich i widzimy się w Domu. Powiedzmy o dziewiętnastej? Odmowy nie przyjmuję. Muszę już lecieć. – Pocałował mnie w policzek i pognał gdzieś dalej.

O umówionej porze stawiłam się w Domu. Po początkowym wahaniu nie został nawet ślad. Szykując się do wyjścia ogarnął mnie radosny nastrój. Potrzebowałam się odstresować, trochę pośmiać a w towarzystwie chłopaków miałam to zagwarantowane. Gdy tylko weszłam wszyscy zaczęli mnie ściskać i witać się wylewnie. Najwyraźniej zaczęli imprezę beze mnie, dobrze wiedziałam skąd u nich taki wesoły nastrój, ale nie przeszkadzało mi to. W Domu brakowało Tomka i Wojtka, co w sumie było mi na rękę. Chłopaki szybko zadbali aby mój stan upojenia alkoholowego przeniósł się na wyższy poziom.

Po małym pre party w domu pojechaliśmy do jakiegoś nowo otwartego klubu, który chłopaki zachwalali. Jeszcze zanim przekroczyłam próg wielkiej sali byłam kompletnie pijana. Dawno nie piłam alkoholu, poza tym nadal kiepsko jadłam i to wystarczyło by dwa drinki prawie ścięły mnie z nóg. Nastrój jednak miałam wyśmienity. Zamierzałam się bawić do rana! Alkohol uwolnił mnie od depresyjnego nastroju. Czułam, się silna i gotowa na wszystko! Po kolejnym drinku, Baron zapytał mnie o Wojtka. Zamiast jednak wybuchnąć płaczem powiedziałam:

– Wyleczyłam się z niego!

– Akurat ci wierzę! – roześmiał się ubawiony moją stanowczością.

– Nie wierzysz? No to patrz! – powiedziałam i zaczęłam grzebać w swojej torebce. W końcu udało mi się odnaleźć telefon i wykręcić numer do Wojtka, wcześniej pokazując wyświetlacz Baronowi.

– Julia? – usłyszałam zaspany głos. – Coś się stało?

– Wyleczyłam się z ciebie! Nie jesteś mi potrzebny! – powiedziałam do słuchawki, po czym odsunęłam telefon od ucha i wybuchnęłam śmiechem. Baron zdziwiony kręcił głową i próbował mi odebrać komórkę. Ja jednak doskonale się bawiłam i wcale nie miałam ochoty kończyć!

– O czym ty mówisz? – usłyszałam zdziwionego Wojtka.

– O tym, że doskonalę się bawię bez ciebie. I zamierzam znaleźć sobie kogoś innego! Kogoś lepszego od ciebie! – wypaliłam i poczułam się bosko, raniąc go w ten sposób.

– Piłaś coś? Gdzie ty jesteś do cholery? – Słyszałam w jego głosie zdenerwowanie i czułam niemałą satysfakcję.

– Tam gdzie nigdzie mnie nie znajdziesz! – zaśmiałam się.

W tym momencie w loży usiadł Torres i krzyknął mi do drugiego ucha.

– Idziemy tańczyć?

– Kto to był? Torres? Jesteś z chłopakami? – dopytywał zdenerwowany Wojtek.

– To już nie twoja sprawa! Żegnaj! – powiedziałam do słuchawki i rozłączyłam połączenie. Wrzuciłam telefon do torebki i zadowolona dałam się porwać na parkiet.

Wozz

Gdy rozłączyła połączenie zerwałem się z łóżka jak oparzony. Próbowałem do niej dzwonić, ale nie odbierała. Podobnie jak chłopaki do których dzwoniłem po kolei. Szlag by to trafił! Jak miałem ją znaleźć? To, że musze nie ulegało wątpliwości! Wsiadając do samochodu przypomniałem sobie, że chłopaki mówili coś o nowym klubie, chcieli się tam wybrać. Pewnie właśnie tam ją zabrali.

Wszedłem do klubu i zacząłem rozglądać się dookoła. Zauważyłem Śniadego, który zataczał się w kierunku toalety. Złapałem go za koszulę i zapytałem:

– Gdzie ona jest?

– Nie wiem – wybełkotał pijany.

Zrozumiałem, że nie jest mi w stanie pomóc więc puściłem go i szukałem dalej. Skanując wzrokiem parkiet w końcu ją zobaczyłem. Miała na sobie niebieską, krótką sukienkę. Kiwała się w rytm muzyki. Zauważyłem ręce jakiegoś kolesia obłapiające ją w pasie. Kurwa! Jakiś jebany chuj obmacywał ją publicznie! Poczułem, jak zalewa mnie fala wściekłości. Przed oczami miałem tylko jego dłonie zaciskające się na jej pośladkach i nie mogłem tego znieść. Podszedłem do nich szybkich krokiem i odepchnąłem tego frajera jak najdalej od niej. Koleś wytrzeszczył na mnie oczy, i przez chwilę miałem wrażenie, że nie odpuści, ale na jego szczęście odszedł. I dobrze, bo w stanie w którym się znajdowałem oberwałby po mordzie. Odwróciłem się do niej i napotkałem wściekłe spojrzenie.

– Co to miało znaczyć? – zapytała zła, splatając ramiona. Kiwała się przy tym i wiedziałem, że jest pijana.

Ciskała gromy z oczu, ale nic sobie z tego nie robiłem. Byłem zbyt wzburzony, a ona była w tej chwili tak cholernie seksowna. Sposób w jaki sukienka opinała jej ciało sprawiał, że przez moment gapiłem się na nią, jak wygłodniały szczeniak.

– Co ty wyrabiasz? – zapytałem w końcu zły.

– Bawię się! Znaczy bawiłam dopóki nie przyszedłeś – fuknęła i odwróciła się. Złapałem ją jednak za łokieć i zatrzymałem.

– Wychodzimy! – powiedziałem stanowczo. Musiałem ją zabrać stamtąd jak najdalej, widziałem,  jak kilku kolesi zerka na nią pożądliwie i wkurwiało mnie to jeszcze bardziej.

– Ja zostaję! – powiedziała, drocząc się ze mną. Widziałem, jak po jej twarzy przebiegło coś na cień uśmiechu.

– Nie zostawiasz mi wyboru! – powiedziałem i złapałem ją w pasie, bez trudu przerzucając sobie przez ramię. Piszczała i biła mnie pięściami po plecach, ale nic sobie z tego nie robiłem. Upewniłem się tylko, że jej sukienka jest w odpowiednim miejscu tak aby nie dawała innym powodów do radości. Gdy przechodziliśmy obok zaskoczonego Torresa, krzyknęła do niego:

– Pomocy!

Wyczuwałem w tym krzyku śmiech i byłem pewny, że żartuje sobie. Złapała go za koszulę i pociągnęła za sobą. Całą trójką wyszliśmy przed klub, gdzie postawiłem ją na ziemi.

– Jesteś nienormalny – wybełkotała i bezradnie okładała mnie swoimi małymi pięściami.

– Pojebało was? – powiedziałem do Torresa, wściekły, że pozwolili jej się tak upić.

– Stary, przecież nic się nie stało – tłumaczył się.

– Idź po jej rzeczy! – Rozkazałem mu. Na szczęście bez protestów odwrócił się i wszedł do klubu.

Zauważyłem, że Julia trzęsie się z zimna. Był środek nocy, a ona miała na sobie tylko tę przeklętą sukienkę, która więcej odkrywała niż zakrywała.

– Zimno ci? – zapytałem głupio, choć wiedziałem, że tak.

– Nie – burknęła zła i pocierała ramiona rękami, trzęsąc się.

Westchnąłem i ściągnąłem kurtkę, zarzucając ją na jej ramiona. Prychnęła wzburzona, ale okryła się nią szczelnie. Wreszcie wrócił Torres i podał mi jej torebkę. Szybko się z nami pożegnał i wrócił do klubu. Stwierdziłem, że jutro się z nimi wszystkimi rozmówię, w tej chwili nie miałem siły.

– Co teraz? – zapytała skubiąc swoją dolną wargę, w sposób który sprawiał, że ja chciałem to robić. Chciałem całować jej usta i słyszeć jak jęczy moje imię.

– Zawiozę cię do domu! – powiedziałem odganiając z głowy wizję jej nagiego ciała na moim. Nie mogłem sobie na to pozwolić, była pijana a poza tym w domu czekała przecież Ewa.

– Nie możesz mi rozkazywać – jej stanowczy głos ciął moją duszę niczym żyletki.

– Do cholery, jestem twoim mężem! – Wrzasnąłem a ona zaczęła się histerycznie śmiać. Dopiero po chwili dotarło do mnie to co powiedziałem! Boże, jestem skończonym kretynem!

– Po co przyjechałeś? – zapytała, gdy już przestała się śmiać.

– Martwiłem się o ciebie! – odpowiedziałem.

– Chłopaki też się o mnie martwią, a mimo to żaden nie wywlókł mnie z parkietu. –  Uniosła brew do góry i popatrzyła na mnie przenikliwie, oczekując innej odpowiedzi. Dobrze wiedziała dlaczego to zrobiłem, ale kazała mi się do tego głośno przyznać.

– Nie chciałem żebyś zrobiła jakieś głupstwo – odpowiedziałem cicho, prawie szeptem, spuszczając oczy. Nie mogłem na nią patrzeć, gdy tak mnie prześwietlała spojrzeniem.

– Wojtek! – upomniała się i domagała abym dokończył.

– Przyjechałem, bo nie mogłem znieść myśli, że pozwolisz komuś innemu… – Nie mogłem dokończyć, nie chciało mi to przejść przez gardło. Mdliło mnie na samą myśl o tym. Pierdolony hipokryta!

– Na co pozwolę? – Nie odpuszczała.

– Jestem cholernie zazdrosny, gdy pomyślę, że mogłabyś pójść z kimś innym do łóżka – prawie krzyknąłem, a ona uśmiechnęła się pod nosem wyraźnie zadowolona.

– Chodźmy – złapała mnie za rękę i zaprowadziła do zaparkowanego tuż obok auta. Byłem w szoku. Spodziewałem się, że mnie wyśmieje, czy też zacznie krzyczeć, a tymczasem stała się potulna jak baranek. W samochodzie wtuliła się w moje ramię i zamknęła oczy. Utrudniało mi to prowadzenie, ale za cholerę nie chciałem jej tego mówić. Gdy dotarłem pod jej blok, spała w najlepsze. Ostrożnie wziąłem ją na ręce i zaniosłem do mieszkania. Położyłem ją ostrożnie na łóżku i patrzyłem jak oddycha głęboko. Miała lekko rozchylone usta i nie mogłem nic poradzić na to, że potarłem je kciukiem delikatnie. Kolejny już raz przeklinałem się w myślach za to co jej zrobiłem. Żałowałem z całego serca, że ją straciłem i to przez własną głupotę. Nie wiedziałem jak to wszystko naprawić i pogodzić. Niedaleko w łóżku leżała Ewa z moim dzieckiem w brzuchu i byłem rozdarty wewnętrznie. Motałem się pomiędzy miłością a poczuciem obowiązku. Wiedziałem, że wielokrotnie ją skrzywdziłem swoim brakiem zaufania i oskarżeniami, nie wspominając o zdradzie. Popełniłem tyle błędów. Chciałem dla niej jak najlepiej, ale nie byłem pewien czy potrafię jej zapewnić szczęście. Ciągle tylko ją raniłem. Lepiej jej będzie beze mnie. Ona zasługiwała na kogoś lepszego, choć ta myśl mnie przerażała. Nagle przekręciła się na plecy i westchnęła.

– Wojtek – wyszeptała moje imię, sprawiając, że serce zaczęło mi szybciej bić. Śniła o mnie! Nie wytrzymałem i pocałowałem jej wydęte wargi. Niespodziewanie podniosła głowę, podążając za moimi ustami i otworzyła oczy. Patrzyła na mnie tak niewinnie i słodko, że aż skręcałem się w środku.

– Zrób to jeszcze raz – poprosiła, a ja ledwo panowałem już nad oddechem.

Pocałowałem ją znów a ona w odwecie przyciągnęła mnie do siebie bliżej. Położyłem się na niej, całując jej szyję i wsłuchując się w jej urywany, szybki oddech. Włożyła ręce pod koszulkę i podrapała mnie paznokciami po plecach. Boże, jak mi tego brakowało. Jej ciało i dotyk to wszystko czego w tej chwili pragnąłem. Odsunąłem od siebie rozsądek, który mówił mi, że jest pijana i nie powinienem tego robić. Tak bardzo za nią tęskniłem. Tarzaliśmy się w pościeli, całując się. Przeniosłem jej ciało, tak że leżeliśmy bokiem do siebie, dzięki czemu w końcu miałem dostęp do suwaka jej sukienki. Jednym ruchem go rozpiąłem, obserwując jak jej puls przyspiesza, odznaczając się żyłą na szyi. Pocałowałem ją w obojczyk i usłyszałem jak cicho jęczy. Uwielbiała gdy ją tam całowałem, wiedziałem o tym i celowo przedłużałem tę słodką torturę, kończąc swój ruch tuż za uchem. Mój zarost musiał ją drapać, bo zauważyłem czerwoną smugę na jej ciele. Ten widok podniecił mnie jeszcze bardziej. Tak jakbym zostawiał na niej ślad. Znak, że jest moja! Pozbyłem się w końcu sukienki. Leżała przede mną tylko w bieliźnie i dyszała rozpalona. Zdjąłem pośpiesznie koszulkę i rzuciłem nią w kąt. Przejechała palcami po mojej klatce piersiowej a ja upajałem się tym dotykiem. Zjechała poniżej pępka i pociągnęła mnie delikatnie za kępkę włosów prowadzących prosto do najwrażliwszego miejsca. Jej małe dłonie szybko przemieściły się na plecy i na powrót przycisnęła mnie do siebie. Była taka gorąca i roznamiętniona. Uwielbiałem patrzeć jak reaguje na mój dotyk. Wmawiałem sobie rozpaczliwie, że tylko ja mogę ją doprowadzić do takiego stanu. Desperacko jej pragnąłem! Całowałem, lizałem i podgryzałem lekko jej biust wylewający się z koronkowego biustonosza. Wygięła ciało w łuk jęcząc moje imię z rozkoszy. Czułem mrowienie w miejscach gdzie mnie dotykała i to uczucie rozlewało się po całym ciele. Było mi tak cholernie dobrze! Wiedziałem jak bardzo kocha, gdy przyciskam ją całym ciałem do materaca i spoglądam na nią z góry. Nawet się nie trudziła, by to ukryć. Wiła się i jęczała pode mną doprowadzając mnie do szaleństwa.

– Jesteś taka piękna – powiedziałem patrząc jej głęboko w oczy, a ona podziękowała mi jękiem, zaciskając powieki. Chciałbym móc kochać się z nią godzinami. To jak oboje na siebie oddziaływaliśmy było niebiańskie. I tu nie chodziło tylko o jej ciało, chodziło o coś więcej o całokształt, o to co było między nami i popychało nas ku sobie. Tylko ona sprawiała, że traciłem oddech, tylko z nią było mi tak dobrze. Żadna inna nie mogła się z nią równać. Kochałem ją! Kochałem ją całą!

Julia

O. Mój. Boże! To naprawdę się dzieje – przemknęło mi przez głowę. Wiedziałam, że to wina alkoholu, który krążył w moich żyłach i powodował brak rozsądku. Głowa tonęła mi w wódce, myśli były niewyraźne, ale nie chciałam się tym przejmować. Skupiałam się tylko na nim! Na tym co mi robił i jak bardzo go pragnęłam. Jego zazdrość i wściekła furia były irracjonalne, a jednocześnie mile mnie połechtały. Skasowałam w mojej głowie mały głosik trzeźwości, który kazał mi przestać. Nie chciałam go słuchać! Stwierdziłam, że jutro będę się zastanawiać nad konsekwencjami. W tej chwili skumulowana tęsknota, przelewała się przez tamy zdrowego rozsądku. Wojtek patrzył na mnie z miłością w oczach i drżącymi ustami, których nie miałam dość. Przemierzał delikatnie koniuszkami palców linię mojej szczęki, a ja jęczałam głośniej. On wiedział jak bardzo jego dotyk na mnie działa i jak mocno sprawia, że jeszcze bardziej go w tej chwili chciałam. On to wiedział wykonując powolne ruchy wzdłuż mojego ciała, spalając mnie pożądaniem płynącym z wnętrza. Pogrążyłam się w płomieniach. Budujące napięcie w moim podbrzuszu było już nie do wytrzymania, więc usiadłam na nim okrakiem. Błądziłam palcami po jego klatce piersiowej, powoli schodząc niżej. Obserwowałam, jak przymyka powieki i odchyla głowę. Złapał mnie za uda i mocno je ścisnął. To było cholernie seksowne uczucie, kiedy wiedziałam, że sprawiam mu przyjemność. Włożyłam rękę do kieszeni jego spodni i wyciągnęłam z nich klucze. Szybko sięgnęłam do drugiej, gdzie trzymał telefon. Trzymając go już w dłoni, niespodziewanie ekran ożył. Na wyświetlaczu pojawiło się połączenie przychodzące i jej zdjęcie. Uśmiechała się na nim jakby sobie ze mnie kpiła. O kurwa! Zamrugałam szybko zaskoczona i nagle moja pijana podświadomość zderzyła się z trzeźwą rzeczywistością. Ja pierdole! Co mi strzeliło do głowy?! Rzuciłam w niego telefonem i trzy sekundy później wbiegłam do łazienki, zamykając się od środka. Rozpaczliwie próbowałam złapać oddech. Ból w klatce piersiowej był nie do zniesienia. Włożyłam głowę między kolana i dyszałam ciężko.

– Julia proszę cię otwórz! Przepraszam! –  Usłyszałam, jak mota się pod drzwiami, próbując dostać się do środka.

– Odejdź. Zostaw mnie w spokoju – wrzasnęłam roztrzęsiona.

– To ciebie pragnę. To z tobą chcę być! Słyszysz! – nie odpuszczał.

Jakaś część mnie rozpaczliwie czekała na takie słowa. Ta część chciała mu dać kolejną szansę i rzucić się w jego ramiona. Czułam się jednak upokorzona i wiedziałam, że tego nie zrobię.

– Nie mogę! Nie chcę! Nie jestem w stanie ci wybaczyć i o wszystkim zapomnieć. To zbyt bolesne. Mam dość tej ciągłej gry w przyciąganie i odpychanie. Nie zniosę tego dłużej. Muszę od tego odpocząć, bo to zabija mnie od środka. Nie potrafię ci już zaufać. Nie po tym wszystkim. Ciągle tylko mnie ranisz. Ale tym razem to będzie już ostatni raz.

– Julia – usłyszałem jak jego głos się łamie.

– Wracaj do niej! Zapomnij o mnie! – powiedziałam i dziwiłam się sama sobie, że tak gładko przeszło mi to przez gardło.

– A ty jesteś w stanie zapomnieć o mnie? – zapytał.

– Będę się starała ze wszystkich sił – odpowiedziałam.

***************************************

Kochani to zdecydowanie mój ulubiony rozdział. Powstał praktycznie na samym początku, te sceny pojawiły się w mojej głowie na długo przed tym jak napisałam resztę. Mam nadzieję, że i Wam przypadnie do gustu.